Pierwsze spotkanie liderów i animatorów 2010/2011

http://picasaweb.google.com/bialystok.odnowa/FormacjaLiderowIAnimatorow810102010?authkey=Gv1sRgCPON6cyNh7XD4gE&feat=embedwebsite#

W dniach od 8.10 do 10.10.2010 r. odbyło się w Surażu weekendowe spotkanie liderów i animatorów przybyłych z diecezji białostockiej i drohiczyńskiej. Tym samym zainaugurowany został nowy rok formacyjny przeznaczony dla osób pełniących posługę odpowiedzialnych Odnowy w Duchu Świętym w wymienionych wyżej diecezjach. Tematycznie spotkanie dotyczyło formacji rozumianej jako:

  • Kształtowanie osobistej relacji lidera i animatora z Chrystusem, który ma przenikać wszystkie dziedziny życia.
  • Kształtowanie w tym duchu osób powierzonych przez Chrystusa liderom i animatorom.

Pierwszego dnia wieczorem (piątek) w kaplicy wszyscy zebrani modlili się dziękując Bogu za otrzymane łaski i uwielbiając Go. Jednocześnie zanosiliśmy prośby o otwartość na to wszystko, co On przygotował dla nas, podczas weekendu.

Kolejny dzień (sobota) był pełen treści związanych z formacją. Temat ten przedstawił nam ks. Andrzej Brzozowski. Na początek zachęcał nas do wdzięczności za dar życia, wskazując na to, że „wygraliśmy los na loterii”. Bóg dał nam szansę, aby być z Nim nie tylko tu na ziemi, ale i w przyszłym życiu wiecznym. Dalej usłyszeliśmy o trudnościach w służbie Bogu, wynikających z mentalności świata, który często wywiera presję na chrześcijan, narzucając swoje wzorce przeciwne temu, co proponuje Chrystus i Kościół. Nawiązując do sytuacji pierwszych chrześcijan, ksiądz zasugerował, że nasze wspólnoty powinny mieć coś z atmosfery tamtych spotkań modlitewnych, które odbywały się w ukryciu, w katakumbach a były przepełnione autentyczną miłością Boga i człowieka. Formacja, jaka tam funkcjonowała wystarczała na wiele pokoleń.

Odwołując się do słów Jana Pawła II ks. Andrzej przedstawił cel Odnowy w Duchu Świętym i jej wartość dla poszczególnych ludzi i Kościoła powszechnego: „Odnowa w Duchu Świętym będzie rzeczywiście prawdziwa i da Kościołowi płodność nie przez to, że wzbudzi dary i charyzmaty nadzwyczajne, lecz przez to, że na zwyczajnych ścieżkach życia doprowadzi jak najwięcej wiernych do cierpliwego, pokornego i wytrwałego wysiłku by coraz lepiej poznać tajemnicę Chrystusa i świadczyć o niej”. Słowa te powinny stać się kierunkowskazem dla osób pragnących formacji dla siebie, ale także formujących innych ludzi.

W kolejnych punktach konferencji w sposób bardziej szczegółowy przedstawione zostały zagadnienia związane z formacją:
Formacja:

  • celem jest doskonałość rozwijanie otrzymanej na chrzcie łaski; odpowiedzialność za otrzymane dary, a to wymaga wysiłku.

Jak prowadzić formację?

  • Formacja zawiera element wiedzy – formowanie ku doskonałości chrześcijańskiej.
  • To, co mówimy = rzeczywistość naszego życia.
  • Formacja – walka o zbawienie człowieka.
  • Potrzeba formacji jest w każdym.
  • Nauczyć ludzi właściwego wyboru, aby życie przeżywali głęboko.

Kto odpowiada za formację?

  • Za formację odpowiadają liderzy i animatorzy.
  • Nie uciekać od odpowiedzialności.
  • My animatorzy mamy być fachowcami od charyzmatów nadzwyczajnych, zdobywać wiedzę na ten temat.
  • Zadać sobie pytanie: czy Odnowa jest moją pasją?
  • W każdej grupie ma być zespół odpowiedzialnych – rozeznawanie dróg Bożych dla wspólnoty:
    • A na tej drodze rozeznawać konkretne osoby do zadań we wspólnocie;
    • Trzeba zwracać uwagę na dary u konkretnych osób.

Cechy osób odpowiedzialnych za formację

  • Naturalna jasność myślenia i przekazanie informacji.
  • Wyczulenie na sytuację w grupie.
  • Rozpoznawanie Bożego działania w grupie i poszczególnych osobach.
  • Autorytet, empatia.
  • Ważny jest poziom wykształcenia.
  • Osobista dojrzałość w wymiarze ludzkim i chrześcijańskim.
  • Troska o nieustanną formację osobistą.
  • Solidne traktowanie grupy.
  • Staranie poznawania się.
  • Formacja wprost.

Elementy formacji

  • REO/Seminarium w Duchu Świętym.
  • Spotkania modlitewne.
  • Katechezy umacniające / po REO, na spotkaniach modlitewnych itd./.
  • Życie liturgią Słowa całego Kościoła.
  • Dni skupienia.
  • Sakrament Eucharystii i Pojednania / w wymiarze indywidualnym – spowiednik, kierownik duchowy.
  • Materiały pomocnicze / dobre lektury tematyczne dotyczące życia duchowego i Odnowy w Duchu Świętym.
  • Kontakty z innymi grupami.
  • Wakacyjne rekolekcje Odnowy w Duchu Świętym.
  • Spotkania braterskie – świętowania.
  • Grupy dzielenia, czyli indywidualne dzielenie się doświadczeniem Boga w codziennym życiu.
  • Służba w Kościele – posługiwanie we wspólnocie, czynienie miłosierdzia.
  • Osobiste życie z Panem.
  • Wspólnoty życia, Wspólnoty Przymierza.

Po konferencji księdza Andrzeja był czas na małe grupy, w których dzieliliśmy się opiniami na temat usłyszanych treści, trudnościami związanymi z formacją własną i formowaniem innych oraz wynikającymi z tego potrzebami.

Do problemu formacji odniósł się w swoim kazaniu celebrujący Eucharystię ks. Janusz Wiśniewski. Zwrócił uwagę na różnicę między formacją a indoktrynacją. W pierwszym przypadku motorem działania jest miłość zakorzeniona w Chrystusie. W drugim decydujące znaczenie ma zmiana postawy drugiego człowieka, aby zmanipulować go i nadać mu wymiar czysto użytkowy. Była też mowa o praktykowaniu miłości poprzez konkretne czyny wobec innych ludzi, także przez zaangażowanie w służbę proponowaną uczestnikom w czasie weekendu formacyjnego.

Po Eucharystii rozważaliśmy „Hymn o miłości” św. Pawła (Kor 13,1–13) dając możliwość Bożemu Słowu przeniknięcia naszych serc.
Ukoronowaniem naszych zmagań z tematem formacji była wieczorna modlitwa pełna radości i uwielbienia.

W ostatni dzień weekendu mieliśmy możliwość uczestnictwa w Eucharystii w suraskim kościele parafialnym, następnie śniadanie, podsumowanie weekendu poprzez podziellenie się w grupach, wspólna modlitwa dziękczynna, sprzątanie i do domu.
Chwała Panu. Mariusz