http://picasaweb.google.com/bialystok.odnowa/MszaSwWspolnotowa07062011
7 czerwca – ostatnia przed wakacjami Msza Święta Wspólnotowa w kościele pw. Św. Wojciecha koncelebrowana przez ks. Krzysztofa, Adama, Jarka i Radka zgromadziła wielu członków naszych wspólnot. Po ogłoszeniach Moniki zostały złożone zabawki, bloki, mazaki, kredki dla dzieci na kolonie organizowane przez ks. Rafała.
W homilii ks. Krzysztof Herman nawiązał do Ewangelii (J 17,1-11a).W tym fragmencie Modlitwy Eucharystycznej Chrystus prosi Ojca, aby uczniowie stanowili jedno, żeby nie czuli się osamotnieni w tym, co będą przeżywali. Ta modlitwa obejmuje wszystkich naśladujących Jezusa, a więc i nas. Co za wspaniała wiadomość, sam Chrystus poleca nas Ojcu. Jeśli przeżywamy trudne chwile, musimy mieć świadomość modlitwy wstawienniczej Jezusa. On zna czym są przepełnione nasza serca. Jego modlitwa towarzyszy nam codziennie.
W tych dniach Kościół modli się o zstąpienie Ducha Świętego. Od Niego zależy wszystko. Jak prosić, aby zstępował Duch Święty? Trzeba wołać z wiarą. Jeżeli czegoś nam nie dostaje, Trzecia Osoba Trójcy uzupełnia nasze braki. Otworzyć się na Ducha Świętego to mimo problemów, zmartwień i trosk nie zamykać się w sobie, ale prosić z wiarą, aby Duch Święty był w naszych strapieniach i zabierał je.
Następnie ks. Krzysztof zapytał zebranych, czy Jezus jest Panem naszych wakacji? W ten sposób zachęcał do rekolekcji, które są niezbędne do wzrostu duchowego. Jeżeli Jezus jest Panem czasu wolnego, to jest i Panem naszego życia.
Ksiądz Krzysztof zachęcał do dziękczynienia za modlitwę Jezusa za nas swoich uczniów. Na sytuacje trudne proponował wzywać Ducha Świętego, aby swoim żarem rozpalał nasze serca i dawał nam wszystko, czego potrzebujemy, aby prowadzić święte życie.
W dziękczynieniu po Komunii otrzymaliśmy Słowa: Iz 27, 2-5; Rz4,17b, oraz proroctwa: „Każdy, kto w imię moje będzie prosić o łaski otrzyma. Chorych uzdrowię, słabych umocnię i poprowadzę przez kwieciste ogrody”
„Nie bój się, nie lękaj się, wypłyń na głębię.”
Ta obfitość Słów wywołała wielką radość i dziękczynienie. Śpiewaliśmy, tańczyliśmy i klaskaliśmy dla żywego Boga pośród nas.
Anna Suchan