http://picasaweb.google.com/bialystok.odnowa/MszaWspolnotowa5102010?feat=embedwebsite#
W pierwszy wtorek października zebraliśmy się na Eucharystii wspólnotowej. Sprawowali ją ks. Jarosław Ciuchna i ks. Krzysztof Rutkowski. Sakramentem pokuty służyli ks. Rafał Koptas i ks. Krzysztof Herman.
W homilii ks. Jarosław zwrócił uwagę na postawę dwóch sióstr z Ewangelii (Łk 10, 38 – 42 ) – Marii i Marty. Prezentują one dwa różne spojrzenia na gościnność: jedna przedstawia obraz gościnności starotestamentalnej, pragnie przynieść i ofiarować Panu jak najwięcej, troszczy się aby Mu niczego nie zabrakło i stół był bogaty, dużo robi, jest ciągle zabiegana, zajęta; druga – to uosobienie gościnności nowotestamentalnej – Maria usiadła u stóp Jezusa i przysłuchiwała się Mistrzowi, bowiem wszystko co wcześniej przygotowała wydawało się jej już gotowe, a w tej chwili Jezus był dla niej najważniejszy. Chciała jak najwięcej zaczerpnąć z tego co będzie mówił. Taką postawę chwali Jezus bowiem tą najlepszą cząstką jest słuchanie Bożego głosu. Ksiądz podkreślił, iż w spotkaniu człowieka z Bogiem nie ważne są więc tylko dary zewnętrzne ale coś więcej, oddanie Mu tego co najcenniejsze, czyli samych siebie. Mamy przyjąć Jezusa nie tylko „do domu” ale i „do siebie”, do swego serca, wsłuchać się w to co do nas mówi. Wskazał też na dwa etapy rozwoju życia religijnego:
I etap – człowiek wkłada wielki wysiłek by dać Bogu to, co ma najlepsze, ofiaruje wszystko nawet jak przekracza to jego możliwości;
II etap – to Bóg daje a człowiek słucha, to rozmiłowanie się w Chrystusie, w jego łasce.
Ksiądz zwrócił również uwagę na to, iż często wydaje się nam, że musimy zasłużyć na łaskę a wystarczy tylko aby zasłuchać się w Chrystusie, ale nie oznacza to, że mamy być leniwi. Potrzebna jest równowaga między działaniem a słuchaniem. Uczynki i troska a drugiego człowieka sprawiają, że dzielimy się nie tylko czymś materialnym ale potrafimy odpowiedzieć na potrzeby tegoż człowieka. Kiedy chcemy poświęcać dużo czasu na modlitwę ale i potrzeby drugiego człowieka są dla nas ważne dopiero wtedy osiągniemy tą najlepszą cząstkę. Wtedy możemy autentycznie zasiąść do stołu. Dlatego też potrzeba naszego nieustannego zaangażowania w modlitwę ale i w służbę drugiemu człowiekowi aby łaska Chrystusa mogła nas ogarnąć.
Na zakończenie Eucharystii nastąpiło podziękowanie wszystkim osobom, które brały udział w remoncie naszego Domu Rekolekcyjnego w Surażu, który dzięki ich pracy i zaangażowaniu stał się jeszcze piękniejszy.
Marysia W.